Bokmålsordboka
beinvei, beinveg, benveg, benvei
substantiv hankjønn
entall | flertall | ||
---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form |
en beinveg | beinvegen | beinveger | beinvegene |
en beinvei | beinveien | beinveier | beinveiene |
en benveg | benvegen | benveger | benvegene |
en benvei | benveien | benveier | benveiene |